موسیقی مردمپسند اغلب برای ارتباط برقرار کردن با مخاطبانش متکی بر جذابیت کلام و در مراحل بعد متکی بر گیرایی صدای خوانندگان، حتا گاهی دلربایی چهره و ظاهر آنها، زیبایی ملودی، رقصهای همراه و ندرتاً هم مهارتهای خاص و چشمگیر دیگر نوازندگان است. همین پایههای مقبولیت کارِ موسیقی مردمپسندِ سازی را پیشاپیش دشوار میکند زیرا بخش بزرگی از آن عوامل خودبهخود مفقودند. در فقدان کلام و طبیعتاً خواننده همهی بار بر دوش زیبایی و پراحساسی ملودیها (گاهی حتا بازنوازی ملودی ترانههای مشهور با ساز و تنظیمهای باسلیقه و خلاقانه از آنها)، مهارتهای نمایشی نوازندگان (همچون سرعتهای سرگیجهآور، ریتمهای شگفتانگیز و ...) و احساس موسیقایی آنها میافتد. از همین رو است که تعداد آلبومهای (یا تکآهنگهای) مردمپسند مطلقاً سازی نسبت به همتاهای باکلامشان تا این اندازه در تاریخ کم است. آنها امکانات کمتری برای مقبول افتادن در اختیار دارند.
نوای کولی آلبومی از مزدک کوهستانی دقیقاً با همین مسائل روبهرو شده است. به سوی احساسبرانگیزی و زیبایی ملودیها رفته است (مانند قطعهی تانگو در ونیز) اما نتیجهای به دست آورده است که به بسیاری از تلاشهای مشابه نزدیک است. همزمان به سراغ موزیکالیتهی نوازندگان در اجرای همان ملودیهای شیرین میرود اما آستانهی تواناییهای موزیکال نوازندگان مجموعه برای این نوع موسیقی، راه پرواز و کندهشدنش را سد میکند (فارغ از استثنای نوازندگی مارکو دل وله جی، در پایان سرناد برای ناهید میتوان نمونههایش را دید). حرکات تکنیکی و سریع گیتار نیز بیش از آن که عاملی برای دلنشینی قطعات آلبوم باشد مانع پذیرفتن آن میشود (مانند پاساژهای سریع اما نهچندان دقیق گیتار در لحظات پایانی باران استوایی، لحظاتی در بخشهای انتهایی نوای کولی ۱ یا پاساژهای برگردان در نوای کولی ۲). حتا بهرهگیری از نوازندگان باتجربه در موسیقی کلاسیک و تکیه بر بعضی مهارتهای آنها هم کمک زیادی به رفع این اشکالات نکرده است. آنها ساختاریتر از آناند که با تغییر سطحی در جزئیات بتوان برطرفشان کرد.
سازآرایی و تنظیم گرچه به دلیل در اختیار داشتن تختهرنگ غنی از نقطهقوتهای کار است اما چنان متمایز و تکاندهنده نیست که بر همهی آن دشواریهای پیشگفته فائق آید و دستبالا عنصری منفعل و نه تقویتکنندهی دیگر مؤلفهها میماند.
برای خرید و دانلود آلبوم نوای کولی به وبسایت بیپتونز مراجعه کنید.