آخرین آلبوم منتشرشده از پیتر سلیمانیپور با «زیرا که میوزد» آغاز میشود و با «زیرا که میوزد» به پایان میرسد. قطعهای که موسیقی متنِ فریم ۲۱اُمِ فیلمِ «۲۴ فریم» عباس کیارستمی است؛ یک تکنوازی همراه با اصوات پردازششدهی مختصر و بهجا، که کلیّت آلبوم بر مبنای موتیفهای آن شکلگرفته؛ از قطعهای مانند "پایانه"، که از بداههپردازی در قطعهی اول و تغییراتی ساده در موتیفهای آن پدید آمده، تا "صدای آفتاب"، که در اوج آزادی عمل و خلاقیت، همچنان میتوان ملودیِ اصلی را بر بسترِ آن زمزمه کرد، در کنارِ حضورِ ناپیدای واخوانِ تُنِ «رِ» که مانند ریسمانی در طول آلبوم کشیده شده و تمامی قطعات را به هم متصل نگهداشته است. شنیدهشدنِ ردپای تمِ اولیه در تکتک قطعات، شنونده را با کلیّتی واحد و درعینحال، با ماهیتی مجزا و مستقل برای هر قطعه، مواجه میسازد.
یکی از ویژگیهای بارزِ موسیقیِ الکتروآکوستیک در ادغام صدای سازها با اصوات پردازششده از منشأ سازی یا محیطی، چه بهصورت پردازشِ زنده و چه غیر آن، دیدگاهِ خاصِ آهنگساز است نسبت به ماهیتِ صدا بهعنوان مادهی خامِ اولیه و، از سوی دیگر، امکانات و قابلیتهایی که از دلِ هر پردازشِ آنالوگ یا دیجیتال بر روی اصوات پدید میآیند. در دستان آهنگساز، خودِ اصوات، و نه لزوماً به هم پیوستنشان بهعنوان کوچکترین زیربخشها یا موتیف، میتوانند شکلدهندهی موسیقی و الهامبخشِ ساختارِ نهایی، که قطعه به سوی آن پیش میرود، باشند و شاید این تفاوت رویکرد به «صدا» و قابلیتهای نهفته در آن را بتوان آشکارترین وجه تمایز این نوع موسیقی با موسیقیِ صرفاً آکوستیک دانست؛ ویژگیای که در این آلبوم، و در چند قطعه از آن بهطور خاص، جلوهگری میکند.
امکانات صوتیِ بهوجودآمده از پردازش صداها و اصوات الکترونیک آهنگساز را موفق به یافتنِ شخصیتها و رنگهای خاص و افزودنِ بارِ معنایی و احساسی در بافتِ موسیقیاش کرده است؛ چیزی که شاید معنایی از «تلفیق»، آنگونه که سلیمانیپور به آن معتقد بود، را گوشزد میکند: استخراجِ آزادانه و بهکارگرفتن استعدادها و موادِ موسیقایی از منابع و سبکهای متنوع و تأکید او بر ترکیب شدنِ آنها بهمثابهی ترکیب مواد در شیمی، بهگونهای که اثری جدید و یکدستْ محصول شود. آلبوم «زیرا که میوزد» مصداقی است از این نگرش آهنگسازش.
برای خرید و دانلود آلبوم زیرا که میوزد به وبسایت بیپتونز مراجعه کنید.
28 بهمن 1399