هنگامی که پس از دو آلبوم آهنگی برای زمین (۹۴) و ایرانزمین، در یک روند چهار ساله باز هم آلبومهایی به آهنگسازی کودکان و نوجوانان به بازار میآید، گریزی نمیماند جز این که بیندیشیم با یک جریان آموزشی روبرو هستیم یا دستکم یک آرمان؛ توجه به آفرینش موسیقی در سنی که آموزش آموزشگاهی فعلی ما چندان توجهی به آن ندارد. همهی ارجی که پیش از این برای چنین مجموعههایی برشمردم (مرور ایران زمین) به ماهپیشونی هم میبرازد. اما اکنون هنگام آن است که از اهداف یا آرمان آموزشی خفته در پشت آلبوم بپرسیم زیرا بدون در نظر گرفتن آن و نیز سن آهنگسازان، خود موسیقی انتشار چندبارهی چنین محتواهایی را توجیه نمیکند.
به بیان دقیقتر آنچه در آلبوم میبینیم نوعی بیانیه یا پایان دورهی آموزشی یک موسسهی خصوصی آموزش موسیقی است (به گواه دفترچه) که جز آرمان به میان کودکان و نوجوانان بردن آفرینش موسیقایی باقی ویژگیهایش روشن نیست و به دلیل سازوکارهای امروزی بازار آموزش و نشر موسیقی امکان نشر یافته است. پس راهی نمیماند جز آن که اولاً بعضی از ویژگیهای روش را از آلبومها استخراج کنیم و ثانیاً دست به مقایسهی بیرونی بزنیم.
آلبومهای پیشین را اگر بنگریم میبینیم تکنیک تحریک تخیل آهنگسازان باقی است اما اندک تغییراتی نیز کرده. این بار یک داستان مشترک دستاویز است (به جای محرکهای آزاد)؛ نسخهی ایرانیدهشدهی سیندرلا. هر آهنگساز تابلویی از داستان را با موسیقیاش نقش میزند. موسیقی آوازی دربارهی نوروز نیز همچون ایرانزمین پای ثابت آلبوم است و مکانها نیز. پس روش در یافتن طرحی برای تخیل موسیقایی و تبدیل تخیل به عاطفهی موسیقایی موفق است اما هنوز در شکلدادن به مادهی موسیقایی بر اساس آن تخیل در ابتدای راه. کافی است به ساختمان گاه سرگردان غالب قطعات گوش بسپاریم.
برای مقایسه باید از یک سو به نتیجهی کار همسنهای آهنگسازان (مثلاً در هنرستانهای موسیقی) توجه کنیم که به ندرت راهی به دنیای نشر پیدا میکند. و نیز اسامی آهنگسازان را به خاطر بسپاریم تا ببینیم این دوره در آیندهی احتمالیشان به عنوان موسیقیدان چه تأثیری خواهد داشت. و ببینیم آیا بازده آن همچون باقی آموزش موسیقی به کودک امروزی ما است یا بیشتر.
برای خرید و دانلود آلبوم ماه پیشونی به وبسایت بیپتونز مراجعه کنید.
05 فروردین 1399