آلبومی ترکیبیافته از عبارتهای «با توجه به درویشخان که خود یگانهی زمانش در نوآوری بود» و «موسیقی الکترونیک»، «نگاهی نو به قابلیتهای کمانچه و موسیقی الکترونیک» که یک نوازندهی «جوان و خوشآتیه»* آن را فراهم آورده، چگونه میتواند باشد؟ این پرسش تنها تا زمان شنیدن اولین قطعه، یعنی لبخند خیال، میپاید و سپس نه آن که پرسش پاسخی بیابد بلکه آن عبارات اولیه تغییر میکند. شنونده ناگهان درمییابد به مجموعهای از قطعات درویشخان آهنگساز افسانهای گوش میدهد که گویی برای کمانچه و ارگ در یک مجلس تفننی تنظیم شده یا به زبانی دقیقتر از تنظیم خارج شده است (چهار قطعه). و نیز قطعاتی به همان تعداد ساختهی رضا طریقت که گرچه به دلیل نزدیکی تکنیک با محتوای ذهنی آهنگساز نسبت به تنظیمهای بیسامانش، کمی منسجمتر و منطقیتر به نظر میرسد اما به دلیل سلیقهی بسیار عامهپسند همچنان کوچکترین ارتباطی با عبارات یادشده ندارد.
آلبوم لبخند خیال از آن آلبومهایی است که شنونده پس از شنیدنش نیازمند تعریف مجدد ترکیبهایی چون «نگاه نو»، «موسیقی الکترونیک» و «قابلیت» میشود. شنونده اگر آن عبارتها را جدی بگیرد لاجرم باید با خود بیندیشد یا معنی آنها نزد موسیقیدان آفرینندهی آلبوم چیز دیگری است یا عبارتها دربارهی آلبوم دیگری بوده و برحسب تصادفی نادر هنگام بستهبندی، سیدی دیگری درون قابش قرار گرفته یا برعکس و به همان اندازه نادر دفترچهی آلبوم اشتباه درون قاب گذاشته شده است. راهی جز این نمیماند که بتوان تناقض تا این حد شدید میان آن نوشتهها و محتوای حقیقی صوتی را حل کرد.
مثل هر آلبوم دیگری در این یکی هم دستکم چند لحظهای هست که اگر قدری با مراقبت بیشتر به آنها توجه میشد دستکم یکی دو قطعه بیادعای نوآوری و غیره از آنها باقی میماند. مثلاً بهار دلکشِ درویشخان که اگر با قدری دقت و ذوق بیشتر برای یک ترکیب سازی نوشته شده بود دستکم به یک تمرین کلاسی موفق تبدیل میشد یا ابتدای هیاهو که ممکن بود با اجتناب از همان هیاهو به یک قطعهی رازآلود در حوزهی موسیقی سبُک بدل شود. کمی بردباری بیشتر چیزی است که بخشهایی از محیط موسیقایی ما عمیقاً به آن نیاز دارد.
*نقل از متن دفترچه.
برای خرید و دانلود آلبوم لبخند خیال به وبسایت بیپتونز مراجعه کنید.
12 شهریور 1398