هوشنگ کامکار در آلبوم «هیچ در هیچ» مجموعه‌ای پیش روی مخاطب می‌گذارد که جایی برای دفاع ندارد و با آن ادعاهای رنگ به رنگِ نه چندان صحیح در دفترچه‌ی آلبوم، به وجهه‌ی آکادمیک خود هم آسیب می‌زند.
تصور هوشنگ کامکار این است که بیژن جلالی، سهراب سپهریِ «دوران معاصر» است، در حالی که جلالی حتی یک سال از سپهری هم بزرگ‌تر بوده و اولین مجموعه شعرهایش را در اوایل دهه ۱۳۴۰ منتشر کرده است. کامکار معتقد است سهراب سپهری را با آلبوم «در گلستانه» مشهور کرده است با این آلبوم سبب‌ساز شهرت بیژن جلالی هم خواهد شد: «چند دهه پیش بود که به پیشنهاد همسرم شهرزاد با اشعار سهراب سپهری آشنا شدم و حاصل آن ساخت آلبوم «در گلستانه» شد که مورد توجه خاص و عام قرار گرفت. به‌طوریکه در شهرها و دهات تصاویری از «تا شقایق هست زندگی باید کرد»[،]«آب را گل نکنیم» و «به سراغ من اگر می‌آیید....» بر دیوارها نقش بست». مجموعه هشت دفتر شعر سهراب سپهری در قالب یک کتاب اولین بار سال ۱۳۵۶ چاپ شد و فقط تا سال ۱۳۶۲ پنج بار با حداقل تیراژ ده هزار نسخه تجدید چاپ شده بود.
این جدا از فروش جداگانه‌ی هر کدام از مجموعه اشعار او بود که پیش از این چاپ شده بود.
آلبوم «هیچ در هیچ» قرار است خیلی مدرن نباشد و در عین حال از اصول متداول کلاسیک هم دوری کند ولی بیشتر ملغمه‌ای از بافت‌های مختلف بدون ذهنیت هارمونیک مشخص و منسجم است که به واسطه‌ی آوازهای تقریبا رسیتاتیو* کمی ساختار پیدا کرده‌اند. جالب اینکه این نگاه به اصطلاح پیچیده و فرا مدرن در ساختار و هارمونی که در نهایت چندان ماحصل عمیقی ندارد درست نقطه‌ی مقابل شعر جلالی است که عمیق‌ترین رنج‌های بشر را بسیار ساده بیان می‌کند.
هوشنگ کامکار در این آلبوم از سمپل‌های سازی (صداهای از پیش آماده شده یا VST) استفاده کرده است (منهای سولو‌ی ویولن) ولی معلوم نیست چرا گروه سازها این‌طور معرفی شده‌اند: «...ارکستر زهی به سرپرستی ارسلان کامکار آن را اجرا کرده است». بسیاری از آهنگسازان امروزه از سمپل‌ها استفاده می‌کنند ولی چرا سمپل‌هایی با این کیفیت؟ انتخاب سمپل تخصص می‌خواهد اما پیدا کردن سمپل‌های بهتر از آنچه در این مجموعه استفاده شده در دنیای امروز اصلاً کار دشواری نیست. مضاف بر اینکه میکس مغشوش (به شخصیت نامانوس دف که در دل ارکستر جا نیفتاده دقت کنید) و مسترینگ نادقیق و نامناسب، کار را از چیزی که هست هم ضعیف‌تر کرده است.
هوشنگ کامکار استاد موسیقی و سرپرست گروه کامکارها شاید نیاز به کمی آرامش و دوری از هیاهوی فضای جریان اصلی موسیقی ایران دارد تا روی اثر بعدی خود با دقت بیشتر و ادعای کم‌تری کار کند.
*شکلی از خواندن که نزدیک به دیالوگ گفتن و دکلمه کردن است.
هیچ در هیچ امیر بهاری بیژن جلالی صبا کامکار ارسلان کامکار هوشنگ کامکار ارکسترال کلاسیکال موسیقی آوازی راوی آذر کیمیا سهراب سپهری گلستانه
برای خرید و دانلود آلبوم هیچ در هیچ به وب‌سایت بیپ‌تونز مراجعه کنید.
27 آبان 1397
دیدگاه‌ها
علاقه مند به موسیقی کامکار 5 سال پیش(30 آبان 1397 ساعت 06:08)
مصائب نقد بهاریسمیک و نا صداقت کیشمیک و ضد کامکاریسم هم باید در سایت شما برسی شود به صورت بی طرفانه.
در مورد اجرا کاملا با شما موافق هستم. به هر دلیلی اجرای این آلبوم بسیار پایین‌تر از سطح انتظار است و نقد شما وارد میباشد. اما در مورد بهانه سطحی شما نسبت به شاعر مجموعه. آیا قدمت و کارنامه کاری افراد
به سن و سالشان مربوط میشود ؟ طبق یک سرچ ساده سهراب سپهری یک دهه زودتر از بیژن جلالی اولین کتاب اشعار خود را منتشر نموده. و البته جلالی چند دهه پس از سهراب از دنیا رفته که بسیاری از آثارش در همین چند دهه سروده شده. در حالی که به گفته شما سهراب را همه می‌شناختند!! البته شاید بشود پذیرفت قبل از انقلاب در جامعه بیشتر ادبی که بزرگانش سهراب را متهم به بی خیالی نسبت به اتفاقات روزگار میکردند شناخته شده بود و اما در میان مخاطبین موسیقی حرف شما سندیت ندارد. و اشاره هوشنگ کامکار در مورد اثر درگلستانه مخاطبین موسیقایی خود ایشان و آن چند ده یا صد هزار نفری بود که آلبوم در گلستانه را بنا بر مدارک موجود خریداری کردند. و حتما اکثریتشان سهراب را نمیشناختند. در سالهای که جنگ بود و رسانه ها و هنرمندان خشک سنتی شاید در خواب هم سمت شعر نو نمیرفتند این اثر چراغی بود برای خوانده شدن اشعار سهراب. و اما در مورد بیژن جلالی ایشان آرزو کرده اند که قدمی در شناخته شدن ایشان انجام داده باشند که شما از این مسأله خوشحال نیستید.