چرا آلبوم بسازیم وقتی کسی آلبوم نمی‌خرد؟
ما امروز در دنیای تک‌آهنگ‌ها زندگی می‌کنیم و این وضعیت را به بهترین شکل در «گزارش شش ماهه Nielsen Music» می‌توان دید. مصرف آلبوم روند بدی را طی کرده است و حتی ابرستاره‌ها هم اعداد ارقام فروش گذشته را نمی‌بینند. مثلا از میان ۱۰ نفر اول (در آمریکا) حتی یک نفر هم به فروش یک میلیون نرسیده است! همچنین دقت کنید این رقم مربوط به فروش شش ماه است. فروش ۷۵۰ هزار نسخه در زمان اوج رونق آلبوم برای Ed Sheeran فروش خوبی برای دو هفته به شمار می‌رفت. (در همین لیست Ed Sheeran با ۷۳۴ هزار در شش ماه در رتبه اول است) این ارقام دروغ نمی‌گویند. البته که نباید آلبوم ساختن را رها کرد، مخصوصا وقتی که قطعه‌ها برای روایت یک داستان به هم مرتبط می‌شوند، اما آلبوم نباید دیگر محصول اصلی هنرمند باشد، مخصوصا هنرمندی که تازه مطرح شده.
مردم امروزه موسیقی را به‌صورت تک‌آهنگ مصرف می‌کنند (که البته در گذشته هم همین کار را می‌کردند اما مجبور بودند کل آلبوم را بخرند، یا در رادیو آن را بشنوند) مخصوصا از طریق پخش استریم اینترنتی. البته این به هنرمند توانایی را می‌دهد تا با سلایق و احساسات مخاطب تطابق پیدا کند. اگر شما مدام و پیوسته موسیقی تولید می‌کنید، می‌بینید که چه‌چیز جواب می‌دهد و چه جواب نمی‌دهد و ضربان طرفداران را حس می‌کنید.
وقفه یکی-دو ساله بین انتشار آلبوم‌ها فقط منجر به فرسایش پایگاه طرفداران می‌شود. اغلب افراد آنلاین امروزه گستره توجه کوتاهی دارند و درنتیجه باید جریان محتوایی پیوسته برایشان تولید شود تا توجهشان را درگیر کند. به علاوه، این یک راه مهم برای گسترش پایگاه طرفداران نیز به شمار می‌رود.
مطمئنا آلبوم هیچ‌گاه از بین نمی‌رود، اما دیگر نباید مرکز دنیای موسیقایی باشد.